Ανακοίνωση τής Ιεράς Μονής Εσφιγμένου γιά τήν σύλληψη τού Ματθαιικού « ΓΟΧ ».





ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΕΣΦΙΓΜΕΝΟΥ

26 Ιουνίου 2012 

   Σχετικά με την πρόσφατη σύλληψη στην Θεσσαλονίκη από τις αστυνομικές αρχές «ιεροδιακόνου της Μονής Εσφιγμένου» για παράνομη κατοχή όπλων, προς αποφυγή τυχόν παρεξηγήσεων έχουμε να ανακοινώσουμε τα εξής: Ο εν λόγω ρασοφόρος διαμένει σε εξάρτημα (Κελλί) της Μονής Εσφιγμένου. Τον τοποθέτησαν εκεί οι σχισματικοί-καταληψίες της Μονής μας από το 2000 με το υπ’ αριθμ. 75/28.5.2000 έγγραφό τους, που φέρει την υπογραφή: «Αρχιμ. Μεθόδιος και οι συν εμοί εν Χριστώ αδελφοί». Η αδελφότητά μας ανέλαβε τη Μονή το 2005. Ο εν λόγω είναι και αυτός παλαιοημερολογίτης αλλά ανήκει σε διαφορετική «παράταξη» από αυτήν του κ. Μ. Παπαλαμπρακόπουλου, αρχηγού των παρανόμως διαβιούντων στη Μονή Εσφιγμένου, με αποτέλεσμα να έχουν διαφωνίες. Οι πινακίδες του αυτοκίνητου του (ΧΚΗ 3873) ανήκουν στο συγκεκριμένο Κελλί, όπως προκύπτει από την σχετική άδεια του Υπουργείου Μεταφορών και Επικοινωνιών. Γιά μία ακόμη φορά οι καταληψίες στερούμενοι κάθε επιχειρήματος προσπαθούν να εκμεταλευτούν τα πάντα, διαστρεβλώνοντας την αλήθεια και κατ΄ ουσίαν μας ψέγουν γιατί ανεχθήκαμε να παραμένει στο Άγιον Όρος ένας ομόπιστός τους. Αν είναι δυνατόν!! Καλούμε για άλλη μία φορά το κράτος να αναλάβει τις ευθύνες του στην ευαίσθητη περιοχή του Αγίου Όρους, απαλλάσσοντάς το από την παρανομία, την μισαλλοδοξία και τον φανατισμό. 

Αναδημοσίευση από : http://athosesphigmenou.blogspot.gr/

Ο νεο ζηλωτής Μάξιμος Βαρβαρής καί η αιρετική « Αποτείχισή » τού . Στῶμεν καλῶς


Αναίρεσις τών κακοδοξιών τού Μάξιμου Βαρβαρή .

   Αποσπάσματα από τήν αιρετική 14σέλιδη επιστολή τού νεο ζηλωτή Μαξίμου , κατά κόσμον , Κωνσταντίνου Βαρβαρή πρός τήν Ιερά Σύνοδο τής Εκκλησίας τής Ελλάδος , στά οποία ονομάζει ολόκληρη τήν Εκκλησία μάς αιρετική ! Η επιστολή τού αιρετικού Μαξίμου , αποτελεί ουσιαστικά ένα αναμάσημα τών παμπάλαιων Παλαιοημερολογίτικων κακοδοξιών , κατά μίμηση τού Ευθυμίου Τρικαμηνά . Όλα δέ τά αγιοπατερικά αποφθέγγματα πού χρησιμοποιούν , προέρχονται από τά συγγράματα τού εμπνευστή τούς , Θεοδώρητου Μαύρου καί άλλων πλανεμένων Παλαιοημερολογιτών . 


Τά πιό βλάσφημα σημεία τής επιστολής τού .

   Στήν σελ. 1 τής αιρετικής επιστολής τού , ο Μάξιμος Βαρβαρής , χρησιμοποιεί ένα απόφθεγμα τού Μεγάλου Αθανασίου , τό οποίό ομιλεί ολοφάνερα περί αποβολής από τήν Εκκλησία μόνο τών Επισκόπων καί Πρεσβυτέρων πού αναστρέφονται κακώς . Τώρα , πώς κατάλαβε αυτός πώς ομιλεί γιά απόσχιση από ολόκληρη τήν Εκκλησία , αυτό είναι άλλο θέμα... .



   Στήν σελ. 9 , υιοθετεί καί αυτος , όπως καί ο Ευθύμιος Τρικαμηνάς , τήν Παλαιοημερολογίτικη αίρεση τού '' Μολυσμού '' τών Ορθοδόξων Χριστιανών , από τούς , εντός τής Εκκλησίας Τού Χριστού, οπαδούς τού Οικουμενισμού ! Τό τραγικό αποτέλεσμα τής αίρεσης αυτής , είναι τό νά μάς θεωρεί όλους , εκτός τής Εκκλησίας Τού Χριστού ! Τί κατάντια , αλήθεια !



   Στήν σελ.11 , διακηρύττει τήν Απόσχισή τού από ολόκληρη τήν Εκκλησία , παραθέτοντας στήν κλασσική  Παλαιοημερολογίτικη παρερμηνεία τών Ιερών κανόνων : ιε΄ τής Α΄ καί Β΄Συνόδου καί λα΄ Αποστολικού .



   Στην σελ. 12 , ονομάζει ο πλανεμένος όσους δέν πιστεύουν τίς ψευδοπροφητείες τού , '' συνειδητά όργανα τού Αντιχρίστου καί τών σκοτεινών δυνάμεων '' !

 

   Στην σελ. 13 , « καθαιρεί » μόνος τού ολόκληρη τήν Ιερά Σύνοδο τής Εκκλησίας τής Ελλάδος !



Κρίμα Μάξιμε . Μετανόησε όσο έχεις καιρό .



Απάντηση στήν αιρετική Παλαιοημερολογίτικη θεωρία τού Μάξιμου , περί τής αυτόματης απώλειας τής Ιερωσύνης .


ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ Κ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΪΔΗ,
† Αρχιεπισκόπου Αθηνών

   ...Κατά τον ΣΤ' ιερόν Κανόνα της Β' Οικουμεν. Συνόδου αιρετικοί και σχισματικοί θεωρούνται μόνον οι υπό της Εκκλησίας ως τοιούτοι αποκηρυττόμενοι. «Αιρετικούς δε λέγομεν, τους τε πάλαι της Εκκλησίας αποκηρυχθέντας και τους μετά ταύτα υφ' ημών αναθεματισθέντας προς δε τούτοις και τους την πίστιν μεν την υγιή προσποιουμένους ομολογείν, αποσχίσαντας δε και αντισυναγόντας τοις κανονικοίς ημών Επισκόποις. Έπειτα δε και ει τινες των από της Εκκλησίας επί αιτίαις τισί προκατεγνωσμένοι είεν και αποβεβλημένοι ή ακοινώνητοι... » . Ο άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης εν τη ερμηνεία του Γ' Αποστολικού Κανόνος παρατηρεί, ότι δεν θεωρείται αναθεματισμένος ο υποπεσών εις παράπτωμα πριν ή εκδοθή η σχετική απόφασις . Κατά τον ιερόν Χρυσόστομον του δικαιώματος του κηρύττειν τινα αναθεματισμένον «το κοινόν των Αποστόλων μόνον ηξίωται, και οι κατά πάσαν ακρίβειαν τούτων ως αληθείς γεγονότες διάδοχοι, πλήρεις χάριτος και δυνάμεως. Και μην εκείνοι την εντολήν ακριβώς φυλάξαντες, ως τον οφθαλμόν τον δεξιόν εξορύττοντες, ούτω τους αιρετικούς έξω της εκκλησίας απέβαλον ..: Όθεν και εν τούτω ως και πάσαν ακρίβειαν έχοντες, τας μεν αιρέσεις διήλεγχον και απέβαλλον ...», Η Εκκλησία, κατά ταύτα, έχει το δικαίωμα να κηρύττη τινά σχισματικόν, αποφαινομένη περί τούτου εν Συνόδω. Τούτ' αυτό ισχύει και περί συγκεκριμένης τοπικής Εκκλησίας αποσχιζομένης, δι' ωρισμένους λόγους, εκ του κορμού των αγιωτάτων Ορθοδόξων Εκκλησιών. Οι εν Ελλάδι παλαιοημερολογίται όμως, χωρίς να αποτελώσι ιδίαν Εκκλησίαν, τούτο μεν κατέκριναν ως σχισματικήν την Εκκλησίαν της Ελλάδος, αυτοπροαιρέτως και άνευ άλλου τινός διακηρύξαντες τούτο, τούτο δε απέσχισαν εαυτούς της Εκκλησίας τούτης, παύσαντες να πειθαρχώσιν εις τα κελεύσματα αυτής, και, αυτονομηθέντες, παρά πάντα ί. Κανόνα, αυτοανεκηρύχθησαν εις « Εκκλησίαν» και δη και την μόνην επί γης γνησίαν και ακραιφνώς ορθόδοξον, εις ουδέν λογιζόμενοι την έλλειψιν πάσης αρμοδιότητος και δικαιοδοσίας αυτών επ' αυτής.....

Περί τών λεγόμενων '' Αποτειχιστών ''. 


    Ο αποσχισμένος εμπνευστής τού αιρετικού Μάξιμου Βαρβαρή , νεο « ζηλωτής » Ευθύμιος Τρικαμηνάς , κηρύττει παμπάλαιες αιρέσεις τών « ΓΟΧ », αποκρύπτοντας επιμελώς από τά λιγοστά τού θύματα , πώς τίς διδάχτηκε απ΄ αυτούς ! Ο λόγος είναι προφανής . Άν αντιληφθούν πώς είναι παλαιοημερολογίτικες οί θεωρίες τού , περί « αποτείχισης » κ.λ.π. , θά αρχίσουν νά αμφιβάλουν γιά τήν ορθότητά τούς . Είναι όμως τίμια η στάση τού αυτή ; Ασφαλώς όχι . Άν είχε ίχνος τιμιότητος ο Ευθύμιος , θά απεκάλυπτε στούς ανυποψίαστους οπαδούς τού , τήν θολή πηγή τών θεωριών τού .
   Τίς Παλαιοημερολογίτικες αιρέσεις τού Ευθυμίου Τρικαμηνά : περί '' Υποχρεωτικής διακοπής τού μνημοσύνου '' καί περί ''Μολυσμού'' από τίς συμπροσευχές καί κακόδοξες δηλώσεις ορισμένων Επισκόπων τής Εκκλησίας , τίς επινόησαν πρώτοι οί Παλαιοημερολογίτες , επειδή ξεσκεπάσαμε τήν απάτη τού πλαστογραφημένου τούς  Σιγγιλίου , στό οποίο στήρίξαν τήν απόσχισή τούς τό 1924 !! Από τήν αίρεση αυτή, τού ''Μολυσμού'', προκύπτει καί η αίρεση τής ''Αποτείχισης από όλη τήν Εκκλησία''.'' Αφού Μολύνεστε, είστε υποχρεωμένοι να Αποτειχιστείτε '' μάς λένε εδώ καί δεκαετίες οί « ΓΟΧ » . Δυστυχώς μερικοί τούς πίστεψαν, έν οίς καί ό Ευθύμιος Τρικαμηνάς , ό οποίος , ούτε λίγο,  ούτε πολύ, μάς λέει όλους αιρετικούς όπως καί οί Παλαιοημερολογίτες ! Είναι κρίμα, άνθρωποι πού διαφωνούν μέ τούς Παλαιοημερολογίτες , νά υιοθετούν τίς κακοδοξίες πού αυτοί επινόησαν από τό 1960 καί έπειτα !
   Η χρησιμοποίηση , κατ΄ αρχάς , τού όρου '' Αποτείχιση '' από τούς , πάσης φύσεως « ζηλωτές » είναι εντελώς παραπλανητικός , καθ΄ ότι αυτοί εννοούν '' Απόσχιση '' από ολόκληρη τήν Εκκλησία , πράγμα πού δέν επιτρέπει ο ιε΄ κανών τής Α΄ καί Β΄ συνόδου , τόν οποίο αυτοί κακώς επικαλούνται ! Ο έν λόγω κανών, επιτρέπει τήν αποτείχιση από τόν Επίσκοπο πού κηρύττει αίρεση , υπό τών πατέρων κατεγνωσμένη καί όχι αποτείχιση από ολόκληρη τήν Εκκλησία , όπως μάς λένε οί ψευτο αποτειχιστές !

   Λέγει ο κανὼν ΙΕ΄ τῆς ΑΒ΄ Συνόδου:
   «…Οἱ γὰρ δι’ αἵρεσίν τινα παρὰ τῶν ἁγίων Συνόδων ἢ Πατέρων κατεγνωσμένην τῆς πρὸς τὸν πρόεδρον κοινωνίας ἑαυτούς διαστέλλοντες, ἐκείνου δηλονότι τὴν αἵρεσιν δημοσίᾳ κηρύττοντος καὶ γυμνῇ τῇ κεφαλῇ ἐπ’ ἐκκλησίαις διδάσκοντος, οἱ τοιούτοι οὐ μόνον τῇ κανονικῇ ἐπιτιμήσει οὐχ ὑπόκεινται πρὸ συνοδικῆς διαγνώσεως ἑαυτοὺς τῆς πρὸς τὸν καλούμενον Ἐπίσκοπον κοινωνίας ἀποτειχίζοντες, άλλὰ καὶ τῆς πρεπούσης τιμῆς τοῖς ὀρθοδόξοις ἀξιωθήσονται. Οὐ γὰρ Ἐπισκόπων, ἀλλὰ ψευδὲπισκόπων καὶ ψευδοδιδασκάλων κατέγνωσαν, καὶ οὐ σχίσματι τὴν ἕνωσιν τῆς Ἐκκλησίας κατέτεμον, ἀλλὰ σχισμάτων καὶ μερισμῶν τὴν Ἐκκλησίαν ἐσπούδασαν ῥύσασθαι».


Ἑρμηνεία ὑπὸ ἁγίου Νικοδήμου (βλ. Ἱερὸν Πηδἀλιον):
   «… Ἐάν δὲ οἱ ῥηθέντες πρόεδροι εἶναι αἱρετικοί, καὶ τὴν αἵρεσιν αὐτῶν κηρύττουσι παῤῥησίᾳ, καὶ διὰ τοῦτο χωρίζονται οἱ εἰς αὐτοὺς ὑποκείμενοι, καὶ πρὸ τοῦ νὰ γένῃ ἀκόμη συνοδικὴ κρίσις περὶ τῆς αἱρέσεως ταύτης, οἱ χωριζόμενοι αὐτοί, όχι μόνον διὰ τὸν χωρισμὸν δὲν καταδικάζονται, ἀλλὰ καὶ τιμῆς τῆς πρεπούσης, ὡς ὀρθόδοξοι, εἶναι ἄξιοι, ἐπειδή, ὄχι σχίσμα ἐπροξένησαν εἰς τὴν Ἐκκλησίαν μὲ τὸν χωρισμὸν αὐτόν, ἀλλὰ μᾶλλον ἠλευθέρωσαν τὴν Ἐκκλησίαν ἀπὸ τὸ σχίσμα καὶ τὴν αἵρεσιν τῶν ψευδεπισκόπων αὐτῶν».
   Όπως είδαμε μέσα από τό ίδιο τό Ιερόν Πηδάλιον , ο ιε΄ κανών τής Α΄ καί Β΄ συνόδου , ουδαμώς επιτρέπει αποτείχιση από ολόκληρη τήν Εκκλησία ! Όλα τά υπό τών αποσχιστών , εναντίως λεγόμενα είναι '' προφάσεις έν αμαρτίαις '' !
   Εκτός από τήν γενικοποίηση τής Ορθόδοξης '' αποτείχισης , οί κακόδοξοι '' αποσχιστές '' , διαστρέφουν καί τόν δυνητικό τής χαρακτήρα , μετατρέποντάς τόν όλως αυθαιρέτως σέ υποχρεωτικό ! Πουθενά όμως δέν αναφέρεται '' υποχρέωση '', παρά μόνο τό προαιρετικό δικαίωμα τής διακοπής τού μνημοσύνου τού, αιρετικά διδάσκοντος Επισκόπου καί μόνον .
   Άς δούμε λεπτομερέστερα τί λέει η Ορθόδοξη Εκκλησία μάς περί τών Σχισματικών . Καθώς είναι γνωστό , οποιοσδήποτε και για οποιονδήποτε λόγο , αποτολμήσει νά διακόψει τήν κοινωνία μέ ολόκληρη τήν Εκκλησία ( εκτός άν γίνει πλήρης ένωση μέ αιρετικούς , αλλά καί πάλι δέν θά είναι ό μόνος Ορθόδοξος ) , λογίζεται παρευθύς ώς έν ενεργεία καθηρημένος καί αφορισμένος , χωρίς τήν χρεία καταδίκης τού υπό τής Ιεράς Συνόδου , όπως ισχύει γιά τούς εντός Εκκλησίας Αιρετικούς* . Η Ιερά Σύνοδος , δικάζει μόνο θέματα εντός τής Εκκλησίας ή περιπτώσεις επιστροφής τών εκτός τής Εκκλησίας πλανεμένων σ´ αυτήν . Όταν ή Σύνοδος συνέρχεται επί τό αυτό καί αναθεματίζει τούς Σχισματικούς , αυτό δέν τό κάνει γιά νά τούς χωρίσει από Τόν Θεό επειδή παρέμειναν αμετανόητοι , όπως κάνει μέ τούς εντός Εκκλησίας αιρετικούς , αλλά τό κάνει γιά νά επισημοποιήσει τόν , από καιρό , χωρισμό τούς από τήν Εκκλησία .    Η διδασκαλία τής Ορθοδόξου Εκκλησίας μάς περί τών Σχισματικών , είναι ξεκάθαρη . Σχισματικοί , ονομάζονται εκείνοι πού εχωρίσθηκαν από τήν Εκκλησία , όχι γιά δόγματα πίστεως , αλλά γιά ζητήματα ευκολοϊάτρευτα . Λέγει ό Μέγας Βασίλειος : '' Σχίσματα δέ , τούς δί αιτίας τινάς εκκλησιαστικάς καί ζητήματα ιάσιμα πρός αλλήλους διενεχθέντας... οί δέ , τής Εκκλησίας αποστάντες ούκ έτι έσχον Τήν Χάριν Τού Αγίου Πνεύματος εφ΄ εαυτούς... οί δέ απορραγέντες , λαϊκοί γενόμενοι , ούτε τού Βαπτίζειν , ούτε τού χειροτονείν είχον εξουσίαν , ούτε ηδύναντο Χάριν Αγίου Πνεύματος Αγίου εταίροις παρέχειν , ής αυτοί εκπεπτώκασι ! "( βλ. Ι. Πηδάλιον σελ. 587 ) .
   Ένα τρανταχτό γεγονός πού αποδεικνύει τήν ανειλικρινή στάση τών « ΓΟΧ » καί τού Ευθυμίου Τρικαμηνά , είναι τό ότι  α π ο κ ρ ύ π τ ο υ ν  από τά θύματά τούς : α) τήν όμοια μέ τήν δική μάς , στάση τών Αγίων Κολλυβάδων έναντι τών Λατινοφρόνων τής εποχής τούς καί β) τήν καταδίκη τών Στουδιτικών σχισμάτων από τούς Αγίους πατέρες τής εποχής !
     
* Κάθ´ όλο τό χρονικό διάστημα πού ένας υπόδικος Πατριάρχης , Επίσκοπος ή Ιερεύς είναι ενωμένος μέ τό Σώμα Τού Χριστού , όσο αμαρτωλός καί πλανεμένος κί άν είναι , λογίζεται ώς άρρωστο μέλος τού Σώματος καί τελεί εγκυρότατα Μυστήρια εώς ότου καθαιρεθεί από τήν Ιερά Σύνοδο τής τοπικής Εκκλησίας πού ανοίκει . Όταν αυτό συμβεί , τότε και μόνο , παύει νά ενεργεί καί η Θεία Χάρις στά Μυστήρια πού τελεί . Γιά δέ τούς Μοναχούς καί λαϊκούς ισχύει ο αποσχηματισμός καί ο αφορισμός . 

 
  Αποσπάσματα περί αποτειχίσεως , από τό θαυμάσιο βιβλίο τού π. Βασιλείου Παπαδάκη : '' Αντιπατερική η στάση τού ζηλωτικού Παλαιοημερολογιτισμού ''

   Ο ιερός Δοσίθεος  Ιεροσολύμων, ερμηνεύων ωραιότατα την Ορθόδοξη Εκκλησιολογία, παρουσιάζει τον τρόπο με τον οποίο η Εκκλησία αντιμετωπίζει αυτούς που κηρύττουν εντός αυτής αιρετικά δόγματα: «Την αίρεση την αναφύουσαν, εάν εξαπλωθή, κρίνει και κατακρίνει η Οικουμενική σύνοδος».[18] Μετά δε την σύνοδο οι αμετανόητοι αιρετικοί απεκόπτοντο παντελώς της εκκλησιαστικής κοινωνίας.
    Σε μερικές περιπτώσεις η εκκλησιαστική κοινωνία με τους ανωτέρω διεκόπτετο και προ συνοδικής κρίσεως.[19]  Ο ιε΄  κανών της ΑΒ συνόδου, επιτρέπει την πράξη αυτή, εφόσον γίνεται με σκοπό να ελευθερωθή η Εκκλησία από το σχίσμα και την αίρεση των επισκόπων αυτών.[20] Επειδή όμως το εκκλησιαστικό σχίσμα δεν είναι κάτι το απλό, η τελική κρίση και η αποκοπή των αιρετικών από την Εκκλησία, ως προανεφέραμε, ανετέθη στις Οικουμενικές Συνόδους .
Αυτό έγινε, διότι οι αιρέσεις δεν ήταν εύκολο να συνειδητοποιηθούν αμέσως από το πλήρωμα της Εκκλησίας. Επίσης δεν ήταν δίκαιο να θεωρούνται αιρετικοί, προ της τελικής αποφάσεως της Οικουμενικής συνόδου, όσοι εκοινωνούσαν από άγνοια, για Οικονομία ή για κάποια άλλη αιτία με τους επισκόπους που εκήρυττον αιρετικές δοξασίες. Γι' αυτό κανείς ιερός κανών ή άγιος πατήρ δεν επέβαλε ποτέ στο Ορθόδοξο πλήρωμα την διακοπή της εκκλησιαστικής κοινωνίας με τους αιρετικούς προ συνοδικής κρίσεως. Επίσης κανείς κληρικός δεν ετιμωρήθη ποτέ γι' αυτό, σε αντίθεση βεβαίως με αυτούς που συνέχιζαν την επικοινωνία μετά την συνοδική καταδίκη.
   Αρκετά παραδείγματα από την εκκλησιαστική  Ιστορία αποδεικνύουν, ότι από την εμφάνιση της αιρετικής διδασκαλίας μέχρι την τελική καταδίκη της μεσολαβούσε ένα διάστημα, μικρό η μεγάλο. Στην περίοδο αυτή η Εκκλησία προσπαθούσε δια των εκπροσώπων της να φέρη σε μετάνοια τους "καινούς" διδασκάλους, εφαρμόζουσα την ανεγνωρισμένη από όλους τους αγίους Πατέρες γραμμή της Οικονομίας.  Έτσι, π.χ., ενώ ο Μονοθελητισμός άρχισε να κηρύττεται το 615, οι κύριοι πολέμιοί του, άγιοι Σωφρόνιος και Μάξιμος, δεν φαίνεται να έχουν διακόψει την επικοινωνία με τους αιρετικούς προ των συνόδων της Δύσεως (640 - 649), που τους ανεθεμάτισαν. 
   Η αντιμετώπιση αυτών που παραβαίνουν (περισσότερο ή λιγότερο) τους ιερούς κανόνες, χωρίς να θίγουν τα δόγματα, είναι τελείως διαφορετική. Οι κανόνες ιγ΄, ιδ΄  και ιε΄  τής ΑΒ συνόδου (επί αγίου Φωτίου) απαγορεύουν αυστηρώς την διακοπή της εκκλησιαστικής κοινωνίας με τους επισκόπους, που υπέπεσαν σε οποιοδήποτε «έγκλημα», προ συνοδικής κρίσεως. Οι άγιοι Απόστολοι επέτρεπαν την διακοπή της κοινωνίας για λόγους «ευσεβείας και δικαιοσύνης».[29]  Η λέξη «δικαιοσύνη» μπορούσε ευκόλως να παρερμηνευθή, με αποτέλεσμα να συμβούν διάφορα σχίσματα που κατεδικάσθησαν από την Εκκλησία. Τα αλλεπάλληλα σχίσματα, κυρίως των Στουδιτών, που συνεχίζοντο και επί των ημερών του αγίου Φωτίου, έδωσαν αφορμή στον  Άγιο και την σύνοδό του να νομοθετήσουν τους κανόνες αυτούς.
Επίσης δεκαπέντε περίπου έτη προ της συνόδου του αγίου Φωτίου «ο άγιος Μεθόδιος συνοδικώς εξήνεγκεν ανάθεμα κατά των του Στουδίου μοναχών των από της Εκκλησίας εαυτούς αποσχισάντων, διότι αντείχοντο των κατά Ταρασίου και Νικηφόρου κληθέντων τε και γραφέντων υπό Θεοδώρου».[30]  Η τακτική του αγίου Μεθοδίου να αποδέχεται οικονομικώς τις χειροτονίες των Εικονομάχων προεκάλεσε σχίσματα.  Ο όσιος Ιωαννίκιος κατέκρινε πολυτρόπως τα σχίσματα αυτά και υπεστήριζε ότι η Εκκλησία πρέπει να είναι ενωμένη, εφόσον δεν υπάρχουν λόγοι πίστεως.[31]
Αλλά και τα παλαιότερα προσωρινά σχίσματα του αγίου Θεοδώρου του Στουδίτου για τις Οικονομίες των αγίων πατριαρχών Ταρασίου και Νικηφόρου, «ου μικρόν πτώμα τοις Πατράσιν έδοξε· αλλ' όμως πάλιν διωρθώσατο».[32] Ακόμη και ο βιογράφος του, Μιχαήλ ο Στουδίτης, δεν τολμά να υποστηρίξη την πράξη του οσίου Θεοδώρου.[33] Τα σχίσματα αυτά κατέκριναν μεταξύ άλλων οι ιεροί Μεθόδιος[34] και Δοσίθεος.[35] Επίσης δεν τα ακολούθησαν άλλοι μοναχοί εκείνης της εποχής, οι οποίοι ανεδείχθησαν μεγάλοι άγιοι. Τέτοιος ήταν ο μέγας ομολογητής Θεοφάνης, ο οποίος στην «Χρονογραφία» του αναφέρει την απόσχιση του αγίου Θεοδώρου από την «αγία Εκκλησία» και τον «αγιώτατο πατριάρχη»[36]  Νικηφόρο.  Η αιτία της κατακρίσεώς τους ήταν ότι δεν υπήρχε ζήτημα πίστεως, αλλά απόκλιση από τους ιερούς κανόνες. Βεβαίως ο άγιος Θεόδωρος είναι μέγας ομολογητής και αποτελεί πρότυπο ένεκα των ηρωικών αγώνων του έναντι της εικονομαχικής αιρέσεως. Μόνο τα προσωρινά σχίσματά του για τις ανωτέρω Οικονομίες δεν μπορεί να αποτελέσουν κανόνα για την Εκκλησία.
Δυστυχώς οι Ζηλωτές διαφημίζουν τα σχίσματα αυτά κατά κόρον και τα παρουσιάζουν ως εκκλησιαστικό νόμο και κανόνα απαράβατο, επειδή ακριβώς και αυτοί δεν έχουν λόγους πίστεως για τα σχίσματά τους. Αποκαλούν μάλιστα "Μοιχειανούς" τους αντιπάλους του Οσίου Θεοδώρου -όπως δηλαδή και αυτός για λίγο διάστημα τους ωνόμαζε- και τις περισσότερες φορές αποκρύπτουν τα ονόματά τους, ή δεν τους αποκαλούν αγίους![37] Πρόκειται για τους αγίους και ομολογητές Νικηφόρο Κωνσταντινουπόλεως, Μιχαήλ Συννάδων, Ευθύμιο Σάρδεων, Αιμιλιανό Κυζίκου, Θεοφύλακτο Νικομηδείας και άλλους μεγάλους Πατέρες.
Επίσης ο όσιος Δανιήλ ο Στυλίτης εκαλούσε σε μετάνοια όσους μοναχούς εχωρίζοντο από την Εκκλησία άνευ λόγων πίστεως. Τους συνιστούσε δε ότι «ουκ ακινδύνως εαυτούς χωρίζομεν της αγίας ημών μητρός».[38 ]
Γενικότερα δε, όλα τα σχίσματα που έγιναν προφάσει ακριβολογίας, δεν εξέφρασαν ποτέ αυθεντικώς την Εκκλησία. Ούτε εθεωρήθησαν βεβαίως εκτός Εκκλησίας όσοι δεν συμμετείχαν σ' αυτά.
    Πολλές παρανομίες ή παρεκκλίσεις (άμεσες και έμμεσες) από το Ορθόδοξο φρόνημα -παρόμοιες με τις σημερινές- συνέβαιναν εκείνες τις εποχές και ιδίως στις περιοχές που επλεόναζαν οι Λατίνοι: Πλήθος μαρτυριών στον ιστ΄  και ιζ΄ αιώνα δεικνύουν ως συνηθισμένη τακτική, το να κοινωνούν οι Ορθόδοξοι στους Λατίνους και το αντίστροφο.

Αναφέρουμε επίσης: Μνημόνευση και αναγνώριση λατίνων επισκόπων, μεμονωμένα συλλείτουργα, μικτά μυστήρια, παροχή μυστηρίων σε αιρετικούς, κηδείες αιρετικών, σπουδές σε σχολές αιρετικών,[63] χορηγήσεις αδείας εξομολογήσεως και διδασκαλίας στους παπικούς καπουτσίνους. Ακόμη και Μητροπολίτες η μοναχοί εξομολογούντο σε Λατίνους (λόγω των δυσχερών περιστάσεων που επικρατούσαν στις Τουρκοκρατούμενες και Λατινοκρατούμενες περιοχές), πράγμα που κατέκρινε με σφοδρότητα ο ιερός Μακάριος ο Πάτμιος -χωρίς όμως να κάνη σχίσματα.[64]
Κατά δε τα μέσα του ιζ΄  αιώνος «τα μοναστήρια του Άθω επανειλημμένως εκάλεσαν τους Ιησουίτας, όπως ιδρύσουν εν τω  Αγίω  Όρει σχολήν δια την πνευματικήν κατάρτισιν των μοναχών»! [65] Επίσης την ίδια περίοδο «εις πολλούς τόπους, εις  Ιεροσόλυμα, εις Αλεξανδρειαν και άλλους τόπους, εις μίαν εκκλησίαν ψάλλουσιν εις εν μέρος ανατολικοί και εις άλλο δυτικοί»![66] Κατά τις ίδιες εποχές έγιναν διάλογοι και με τα διάφορα παρακλάδια των Μονοφυσιτών και Προτεσταντών, τους οποίους συμπαθούσε και υπερήσπιζε ισχυρή μερίδα. Παρά ταύτα δεν έγιναν σχίσματα στην Ορθόδοξη Εκκλησία, αν και οι Πατέρες ηγωνίζοντο κατά της ενώσεως με τους Λουθηροκαλβίνους.[67]
θ.  Ο όσιος Νικόδημος κατέκρινε τους «λατινόφρονες» της εποχής του ή «αμίσθους δεφένσορες του Λατινικού ψευδοβαπτίσματος», όπως τους ωνόμαζε.[68] Το 1755 οι ανατολικοί πατριάρχες είχαν αποφασίσει συνοδικώς να αναβαπτίζωνται οι εκ των Λατίνων προσερχόμενοι στην Ορθοδοξία, διότι μέχρι τότε οι Λατίνοι εγίνοντο δεκτοί στην Ορθοδοξία κυρίως με αναμύρωση. Παρά ταύτα οι λατινόφρονες επολέμησαν την απόφαση αυτή και συνέχιζαν να δέχωνται τους έχοντες το παπικό ράντισμα Λατίνους με αναμύρωση.
 Ο άγιος Νικόδημος εθλίβετο για την μέχρι τότε μεγάλη νοθεία, διαφθορά και παρερμηνεία των ιερών κανόνων και για τον «θανατηφόρον και παραίτιον ψυχικής απωλείας καρπόν» που ετίκτετο εξ αυτών.[69] Απωδύρετο επίσης και για δεινές παραβάσεις ιερών κανόνων (στ  τής Δ , ιδ , ιθ , κγ  τής ΣΤ ) και ιδίως για τους Σιμωνιακούς, οι οποίοι κατά τον άγιο Ταράσιο είναι χειρότεροι των Πνευματομάχων. [70]  Έλεγε λοιπόν ο Όσιος, ότι η κατά τον άγιο Γεννάδιο θεοστυγής αυτή αίρεση έχει γίνει σήμερα αρετή [71] και οι περισσότεροι χειροτονούνται δια χρημάτων.[72] Συγχρόνως ήλεγχε με σύνεση και τους θεολόγους της εποχής του, για τα αιρετικά και βλάσφημα φρονήματά τους.[73]
 Ο  Όσιος και οι λοιποί Κολλυβάδες της εποχής του ηγωνίσθησαν σθεναρώς υπέρ των ιερών Παραδόσεων, όμως δεν φαίνεται πουθενά να διέκοψαν την επικοινωνία με τους λατινόφρονες η τους λοιπούς κακοδόξους. Οι συνετοί αυτοί ζηλωτές, σε αντίθεση με τους σημερινούς, είχαν την ικανότητα να διακρίνουν την διαφορά μεταξύ των λατινοφρόνων της εποχής τους και των λατινοφρόνων που έκαναν τις ενώσεις του 1274 και του 1439.
Καλή φώτιση .
-----------
18 Δωδεκάβιβλος, βιβ. δ , κεφ. ι , §γ .
19 Αγίου Κυρίλλου, επιστολή ια , α.α.77, 81αα.
20 Οσίου Νικοδήμου, Πηδάλιον, Αθήναι 1970, σ. 358.
29 Κανών λα , α.α.137, 96α.
30 Μ. Γεδεών, Πατριαρχικοί Πίνακες, Αθήναι 1996, σ. 185.
31 Οσίου Συμεών του Μεταφραστού, Βιος οσίου πατρός ημών Ιωαννικίου, κεφ. να , νβ , α.α.116, 85α-88α.
32 Περί Ταρασίου και Νικηφόρου των εν αγίοις πατριαρχών, α.α.99, 1853α.
33 α.α.99, 157αα.
34 Περί Ταρασίου και Νικηφόρου των εν αγίοις πατριαρχών, α.α.99, 1853α.
35  Ενθ ανωτ. βιβ. ζ , κεφ. δ , §ε .
36 α.α.108, 992α.
37 Ορθόδοξος Ενημέρωσις, φύλλο 34, σ. 1.
38  1923, σ. 85.
63 Στεφανίδου, ένθ ανωτ. §51,52.
64 Ευαγγελική Σάλπιγξ, εν Αθήναις 1867, σ. 327.
65 Θεοδωρήτου μοναχού, Η ευχαριστιακή συμμετοχή εν αγίω  Όρει, 1972, σ. 35-37.
66  Ενθ ανωτ.
67 Οσίου Νικοδήμου, Χρηστοήθεια, εν Χίω 1887, σ. 377.
68 Πηδάλιον, Αθήναι 1970, σημείωση στον μστ΄ Αποστολικόν, σ. 56.
69  Ενθ ανωτ. σ. ιβ .
70  Ενθ ανωτ. σ. 719.
71  Ενθ ανωτ. ερμηνεία του κβ  τής ΣΤ , σ. 238.
72  Ενθ ανωτ. σημείωση 6, σ. 696.
73  Ενθ ανωτ. σημείωση στον ρκδ΄  τής εν Καρθαγένη, σ. 527.


 Έτερα σχετικά θέματα :

   Ο μακαριστός Π. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος , αποστομώνει τόν '' πατέρα '' τών λεγομένων '' Αποτειχιστών '' ( Αποσχιστών ), Παλαιοημερολογίτη  Θεοδώρητο Μαύρο,  στήν επιστολή :  '' Ζηλωτικών ακροτήτων έλεγχος ''  καί

   Π. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος : « Αποτείχιση από ολόκληρη τήν Εκκλησία = αίρεση ».  ( Επιστολή πρός π. Νικόδημο Αγιορείτη ).

Έκ τού μνημειώδους βιβλίου , '' Οικουμενισμός - Ζηλωτισμός , τά δύο άκρα ''. 



Ιερά Σύνοδος . Γεμάτο κακοδοξίες τό βιβλίο : '' Ο Αντίχριστος ήλθεν 1983 - 2013 '' πού έγραψε ο Αιρετικός Μάξιμος Βαρβαρής .







 Αποφάσεις της τρίτης Συνεδρίας της Δ.Ι.Σ. για το μήνα Δεκέμβριο (αποσπάσματα ).

Συνήλθε σήμερα Τετάρτη 12.12.2007, στην τρίτη Συνεδρία Της για το μήνα Δεκέμβριο η Διαρκής Ιερά Συνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος της 151ης Συνοδικής Περιόδου, του Μακαριωτάτου Προέδρου, Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πασης Ελλάδος κ. Χριστοδούλου απουσιάζοντος, προεδρεύοντος δε του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Νέας Κρήνης και Καλαμαριάς κ. Προκοπίου.

 Κατά την σημερινή Συνεδρία η Δ.Ι.Σ.:

Α. ...

Β. ...

Γ. ...

Δ. Ἡ Δ.Ι.Σ. κατόπιν σχετικών Γνωμοδοτήσεων των Συνοδικών Επιτροπών Δογματικών και Νομοκανονικών Ζητημάτων και επί των Αιρέσεων, σχετικά με το εκδοθέν βιβλίο του φερομένου ως μοναχού κ. Μαξίμου Βαρβαρή, με τον τίτλο: «Ο Αντίχριστος ήλθεν 1983-2013 », ενημερώνει ότι το εν λόγω βιβλίο γέμει κακοδοξιών, δεν εκφράζει την Ορθόδοξη Θεολογία και Πίστη και συνιστά στους πιστούς να είναι προσεκτικοί σε κείμενα και λόγους που δεν στηρίζονται στην Αγία Γραφή και την Παράδοση της Εκκλησίας μας. Επί των κανονικών προβλημάτων σχετικά με την αποπομπή του ανωτέρω από την Ιερά Μητρόπολη Κορίνθου, η Δ.Ι.Σ. απεφάνθη ότι ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κορίνθου κ. Διονύσιος ορθώς έπραξε. ...


Οί Παλαιοημερολογίτες (« ΓΟΧ ») κηρύττουν πλήθος Αιρέσεων !








   Οι παλαιοημερολογίτες , αποσχίσθηκαν τό 1924 από τήν παγκόσμια Ορθόδοξη Εκκλησία Τού Κυρίου ημών Ιησού Χριστού , διότι η Εκκλησία τής Ελλάδος ( καί άλλες Αρχιεπισκοπές αργότερα ) , διόρθωσε τό λάθος τού Ιουλιανού ημερολογίου , ένεκα τού οποίου , η ισημερία είχε ήδη μετακινηθεί από τίς 21 Μαρτίου πού βρισκόταν στήν Α΄ Οικουμενική Σύνοδο το 325 μ. χ. , στίς 9 Μαρτίου . Οι παλαιοημερολογίτες συκοφαντούν τήν Εκκλησία μάς , πώς υιοθέτησε τό Γρηγοριανό ημερολόγιο τών παπικών ! Η αλήθεια όμως είναι , πώς εμείς δέν έχουμε Γρηγοριανό , αλλά διορθωμένο Ιουλιανό ημερολόγιο . Ο μακαριστός π. Ιωήλ Γιαννακόπουλος , απέδειξε μέ επιστημονικά στοιχεία , πώς τό δικό μάς ημερολόγιο , διαφέρει κατά πολύ από τό Γρηγοριανό στίς αστρονομικές μετρήσεις . Όπως προελέχθη , οί Άγιοι Πατέρες τής Α΄ Οικουμενικής Συνόδου, είχαν εαρινή ισημερία στίς 21 Μαρτίου . Εμείς επαναφέραμε τίς 13 ημέρες πού είχαν αφαιρεθεί λόγω τού αστρονομικού λάθους τού ημερολογίου, μέ αποτέλεσμα σήμερα νά έχουμε εαρινή ισημερία στίς 21 Μαρτίου, όπως οί Άγιοι τής Ά Οικουμενικής Συνόδου ! Οί λεγόμενοι « παλαιοημερολογίτες », έχουν εαρινή ισημερία στίς 8 Μαρτίου !!! Δηλαδή , Νέα ισημερία ! Συνεπώς, εμείς διατηρούμε τό ημερολόγιο ασάλευτο καί όχι αυτοί !
     Οί παλαιοημερολογίτες , διδάσκουν πώς το ημερολόγιο ειναι παράδοσις τής Εκκλησίας καί ότι η ζ΄ οικουμενική Σύνοδος αναθεματίζει όσους αθετούν τις παραδόσεις . Η συσχέτισις αυτή είναι εντελώς λανθασμένη . Αρκετες παραδόσεις πού δέν προσβάλλουν τά δόγματα τής πίστεως , δέν εφαρμόζονται πλέον , χωρίς νά είμαστε αναθεματισμένοι . Π. χ. , οί ιεροί κανόνες , πού απαγορεύουν τούς γάμους μέ τούς αιρετικούς , είναι παράδοσις τής Εκκλησίας . Δέν είμαστε όμως αναθεματισμένοι από τό 1834 πού η Εκκλησία της Ελλάδος επέτρεψε κατ΄ οικονομιαν , επίσημα πλέον τήν τέλεσή τούς !!! ( βλ. Κωνσταντίνου Οικονόμου τού έξ Οικονόμων , τόμος Β΄ σελ. 246 ) . Λένε ακόμη καί ότι , '' ό ουρανός εορτάζει μόνο μέ τό παλιό ''... ! Ό Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος όμως , αναφέρει , πώς μέχρι τό 336 μ. Χ. , τά Χριστούγεννα εορτάζοντο μαζί μέ τά Άγια Θεοφάνεια ! Τότε , οί Ιεροσολυμίτες έμαθαν από τόν Ιούλιο Πάπα Ρώμης , πώς κατά πληροφορίες τού Ιωσήπου , Ό Χριστός εγεννήθη στίς 25 Δεκεμβρίου καί όχι στίς 6 Ιανουαρίου ! Μετέφεραν λοιπόν τήν εορτή χωρίς νά ερωτήσουν τίς άλλες Εκκλησίες . Τό ίδιο έκαναν καί οί υπόλοιπες Εκκλησίες σταδιακά , σέ διάστημα 100 περίπου χρόνων . Μαζί μέ τήν μετακίνηση τών Χριστουγέννων μετεκινήθη καί πλήθος άλλων εορτών , όπως : ό Ευαγγελισμός τής Θεοτόκου , η σύλληψις τού Τιμίου Προδρόμου , η γεννησή τού , η περιτομή Τού Κυρίου , η Υπαπαντή τού κ.α. ( βλ. Θ.Η.Ε. τόμ. 5ος σελ. 758 ) . Ερωτούμε επομένως τούς παλαιοημερολογίτες . Ό Άγιος Γρηγόριος , ό Άγιος Ιωάννης ό Χρυσόστομος καί όλοι οί Ορθόδοξοι Χριστιανοί τής εποχής , πότε ήταν εντός Εκκλησίας καί πότε συνεόρταζαν μέ τόν Ουρανό , πρίν ή μετά τίς μεταστάσεις τών εορτών ;
      Όταν οι παλαιοημερολογίτες « ψαρεύουν » απλοϊκούς πιστούς τής Εκκλησίας μάς , τούς λένε ψευδώς : "αφού καί τό Άγιον Όρος , η Ρωσία καί τά Ιεροσόλυμα δέ διόρθωσαν τό ημερολόγιο , άρα έχουμε δίκιο ... " . Έτσι θολώνουν τά νερά , γιά νά μήν φανεί ότι είναι απομονωμένοι καί εκτός Εκκλησίας ! Η Ρωσία , τό Άγιον Όρος , τά Ιεροσόλυμα , η Γεωργία κ.λ.π. , δέν διόρθωσαν τό ημερολόγιο . Έχουν όμως πλήρη εκκλησιαστική κοινωνία μέ όλες τίς χώρες πού τό διόρθωσαν ( τήν Ελλάδα , τήν Ρουμανία , τήν Αλεξάνδρεια κ.λ.π. ) , διότι μέ τήν διόρθωσή τού , δέν θίχτηκαν οί 4 όροι τής Α΄ Οικουμενικής Συνόδου περί τού Αγίου Πάσχα !
Οί παλαιοημερολογίτες , στηρίζουν τήν απόσχισή τούς από τήν Εκκλησία , σέ ένα πλαστογραφημένο πατριαρχικό έγγραφο ( Σιγγίλιο τό ονόμασαν εκείνοι... ) κατά τού παπικού εορτολογίου , πού υπέγραψαν οί Πατριάρχες : ( Κων / λεως ) Ιερεμίας καί Σίλβεστρος ( Αλεξανδρείας ) , τό 1583 σέ τοπική σύνοδο ! Τό θεμελιώδες αυτό , γιά τούς « ΓΟΧ » έγγραφο , τό πλαστογράφησε πρό τού 1924 , κάποιος Μοναχός Ιάκωβος Νεοσκητιώτης , καθώς τό θέμα τής αλλαγής τού ημερολογίου υπάρχει εδώ καί αιώνες . Τό αποκαλούν δέ , '' Σιγγίλο '' ακριβώς επειδή έτσι τό χαρακτηρίζει ο πλαστογράφος τού .
   Η σημαντική διαφορά τού αυθεντικού '' Σιγγιλίου '' , μέ τό πλαστό , είναι πώς στό πλαστογραφημένο , απειλείται μέ Αναθεματισμό , όποιος αλλάξει ακόμα καί τό Μηνολόγιο (!!!), σέ αντίθεση μέ τό αυθεντικό , όπου δέν υπάρχει ούτε ένα Ανάθεμα ! Τό αυθεντικό '' Σιγγίλιο '', καταδικάζει τό Γρηγοριανό ημερολόγιο , λόγω τής αλλαγής τού Πασχαλίου , όπως άλλωστε έπραξε καί η Α΄ Οικουμενική Σύνοδος . Εμείς δέν αλλάξαμε τό Πασχάλιο , οπότε δέν καταδικαζόμαστε από κανένα '' Σιγγίλιο '' καί καμία Σύνοδο ! Επειδή όμως , ό μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος Παπαδόπουλος , μέ τόν οποίο , σημειωταίον , ήταν συνυποψήφιος γιά τόν Αρχιεπισκοπικό θρόνο , είς έκ τών ηγετών τών Παλαιοημερολογιτών , ό πρώην Φλωρίνης Χρυσόστομος , ξεσκέπασε τήν όλη απάτη , εκείνοι προφασίστηκαν πώς , δήθεν , τό δικό τούς έγγραφο προέρχεται από άλλη σύνοδο !!! Τά ντοκουμέντα όμως, αποδεικνύουν αδιαμφισβήτητα τήν πλαστότητα τού λεγομένου '' Σιγγιλίου '' .
    Ό Ιάκωβος Νεοσκητιώτης, πρόσθεσε επί τού εγγράφου : α) τήν υπογραφή τού Πατριάρχη Ιεροσολύμων Σωφρονίου , β) τήν φράση '' καί οί λοιποί Αρχιερείς '' καί γ) άλλαξε τήν ημερομηνία από 1583 σέ 1593 ! Μέ αυτήν τού , όμως τήν απάτη , άθελά τού προδόθηκε , καθ΄ ότι ό Αλεξανδρείας Σίλβεστρος δέν ζούσε τό 1593 , αφού είχε κοιμηθεί τό 1590 !!! Ακόμη , παρατηρούνται τά εξής επ΄ αυτού : α) έχει αφαιρεθεί περισσότερο από τό μισό κείμενο , β) έχει προστεθεί ένας ανύπαρκτος Αναθεματισμός , γ) έχει προστεθεί 3 φορές ή λέξη '' Μηνολόγιο '' καί δ) λείπει ή αναφορά στούς 4 Όρους τής Α΄ Οικουμενικής Συνόδου περί τού Αγίου Πάσχα , καθώς καί τά σημεία πού κατακρίνουν τό Γρηγοριανό ημερολόγιο λόγω τού εορτασμού τού Πάσχα , πρίν ή μαζί μέ τούς Ιουδαίους , μέ αποτέλεσμα νά μήν φαίνεται , πώς οί Πατριάρχες , κατέκριναν τό Παπικό ημερολόγιο , λόγω τού εορτασμού τού Πάσχα , πρίν ή μαζί μέ τούς Ιουδαίους καί όχι λόγω τών 13 ημερών !!! Τό πρωτότυπο κείμενο , βρίσκεται στόν '' Τόμο τής Αγάπης '' τού ιερού Δοσιθέου Ιεροσολύμων ( σελ. 538 ) . Οί καλοπροαίρετοι μελετητές , μπορούν νά τό βρούν στίς μεγάλες βιβλιοθήκες τής Ελλάδος ( τήν Εθνική , τής Βουλής κ.λ.π. ). Εφ΄ όσον λοιπόν, τό θεμελιώδες επιχείρημά τούς είναι  π λ α σ τ ό, άρα  κ α κ ώ ς  αποσχίστηκαν !
      Από τό 1924 μέχρι σήμερα , οι παλαιοημερολογίτες έχουν σχιστεί σέ 12 περίπου νέα σχίσματα καί
πλήθος ανεξάρτητων , τα οποία αλληλοαναθεματίζονται ώς : εικονομάχοι , σχισματικοί , αιρετικοί , μοιχεπιβάτες κ.λ.π. ! Λόγω τού δικαιολογημένου σκανδαλισμού πού δημιουργείται στούς κὀλπους τοὐς , έχουν υιοθετήσει οι περισσότεροι τήν εξής κακὀδοξη θεωρία ( λαός καί « κλήρος » στίς αιρέσεις τών φλωριναίων περισσότερο καί λιγότερο στούς ματθαιικούς όχι όμως καί οι « επίσκοποί » τούς , εκτός τών οικουμενιστών τής « συνόδου τών ενισταμένων », όπου τήν κηρύττουν καί οί « επίσκοποι » !) : " μπορούμε νά έχουμε τήν ίδια πίστη , αλλά νά είμαστε χωρισμένοι " ! Κυριολεκτικά δηλαδή , τό  εκδιαμέτρου αντίθετο άκρο τής θεωρίας τού οικουμενισμού , πού λέει : " μπορούμε νά ενωθούμε έχοντας διαφορετική πίστη " ! Τά άκρα συναντώνται ! Παρομοιάζουν μάλιστα τήν κατάντια τούς , μέ τίς περιπτώσεις επί Τριών Ιεραρχών καί επί τών Αποστόλων Απολλώ καί Κηφά ! Καί στίς δύο όμως αυτές περιπτώσεις , οι ποιμένες ήταν ενωμένοι καί επιπλέον προσπαθούσαν νά ενώσουν καί τόν λαό πού  ήταν χωρισμένος ! Ενώ στούς παλαιοημερολογίτες , είναι χωρισμένοι πρώτοι οι λυκοποιμένες τούς καί κατ´ ανάγκη καί τά πλανεμένα ερίφια πού τούς ακολουθούν !!!  
   Κατά τόν μακαριστό π. Επιφάνιο Θεοδωρόπουλο , ό οποίος υπήρξε καί εξακολουθεί καί μετά τήν πρός Κύριον μετάστασή τού νά είναι ο φόβος καί ο τρόμος τών παλαιοημερολογιτών , οι Παλαιοημερολογίτες « ΓΟΧ » , πλανήθηκαν σάν τούς Ευσταθιανούς, οί οποίοι αναθεματίστηκαν από τήν έν Γάγγρα Σύνοδο ώς αιρετικοί, διότι ανήγαγαν είς όρους σωτηρίας στοιχεία άσχετα μέ τά δόγματα τής πίστεως ! Έλεγαν δηλαδή, πώς όποιος δέν απέχει τού Γάμου καί τών κρεών, δέν σώζεται ! Οί « ΓΟΧ » κηρύττουν από τό 1924, πώς όποιος δέν διατηρεί τό παλαιό ημερολόγιο δέν σώζεται !!! Έκτοτε , ο αθεράπευτος ευσταθιανικός τούς ιός , άλλοτε γεννά αφ΄ εαυτού τού διαιρέσεις ( όπως αυτή μεταξύ φλωρινικώνματθαιικών τό 1937 ) καί άλλοτε μεταλλάσσεται επινοώντας νέες , δήθεν , αναγκαίες προϋποθέσεις σωτηρίας ! Ποιά λοιπόν η διαφορά μεταξύ τών αναθεματισμένων Ευσταθιανών καί τών « ΓΟΧ » ;
   Περί δέ τών Σχισματικών , η διδασκαλία τής Ορθοδόξου Εκκλησίας μάς είναι ξεκάθαρη . Σχισματικοί , ονομάζονται εκείνοι πού εχωρίσθηκαν από τήν Εκκλησία , όχι γιά δόγματα πίστεως , αλλά γιά ζητήματα ευκολοϊάτρευτα . Λέγει ό Μέγας Βασίλειος : '' Σχίσματα δέ , τούς δί αιτίας τινάς εκκλησιαστικάς καί ζητήματα ιάσιμα πρός αλλήλους διενεχθέντας... οί δέ , τής Εκκλησίας αποστάντες ούκ έτι έσχον Τήν Χάριν Τού Αγίου Πνεύματος εφ΄ εαυτούς... οί δέ απορραγέντες , λαϊκοί γενόμενοι , ούτε τού Βαπτίζειν , ούτε τού χειροτονείν είχον εξουσίαν , ούτε ηδύναντο Χάριν  Πνεύματος Αγίου εταίροις παρέχειν , ής αυτοί εκπεπτώκασι ! "( βλ. Ι. Πηδάλιον σελ. 587 ) . Αλλά μήπως είναι μόνο Σχισματικοί ; Όπως απεδείχθη, είναι καί αιρετικοί, απόγονοι τών αναθεματισμένων Ευσταθιανών .
    Εκτός όλων αυτών , οί
παλαιοημερολογίτες ερμηνεύουν με αιρετικό τρόπο τόν ιε΄ κανόνα τής Α΄καί Β΄ συνόδου περί διακοπής τού μνημοσύνου , τού , αιρετικά διδάσκοντος Επισκόπου . Η Α΄καί Β΄ ( Πρωτοδευτέρα ) σύνοδος επί Μεγάλου Φωτίου , με σκοπό να ερμηνεύσει τόν λα΄ Αποστολικό κανόνα πού παρερμήνευαν οί Στουδίτες Μοναχοί , οί οποίοι αναθεματίστηκαν ( όπως οί σημερινοί παλαιοημερολογίτες ) καί να αποτρέψει νεώτερα σχίσματα , θέσπισε τόν ιε΄ κανόνα . Σύμφωνα μέ τόν κανόνα αυτόν , η διακοπή τού μνημοσύνου τού οικείου Επισκόπου ( όχι καί τής υπόλοιπης Εκκλησίας ), επιτρέπεται ( δέν επιβάλλεται ) μόνο γιά λόγους πίστεως ( γιά , κατεγνωσμένη υπό τών Πατέρων , αιρετική διδασκαλία ) . Αίρεση είναι : '' Τό έν τινί παρεκλίναι τών κειμένων ημίν δογμάτων , περί τής ορθής πίστεως '' ( βλ. Αγίου Συμεών , κατήχηση λβ΄ ) . Ή διόρθωση τού ημερολογίου γιά τήν οποία αποσχίστηκαν οί παλαιοημερολογίτες από τήν παγκόσμιο Εκκλησία Τού Χριστού δέν αποτελεί αίρεση . Συνεπώς , κατά τόν ιε΄ κανόνα τής Α΄καί Β΄συνόδου , η απόσχισις τών παλαιοημερολογιτών ήταν , είναι καί θα είναι παράνομη .
   Όπως είναι γνωστό , οί παλαιοημερολογίτες κηρύττουν αμετανόητα από τό 1924 , πώς η διόρθωση τού Ιουλιανού ημερολογίου είναι αντικατάστασή τού μέ τό αναθεματισμένο Γρηγοριανό . Ο ισχυρισμός τούς αυτός , δέν είναι μία απλή '' ανοησία '' , αλλά σοβαροτάτη αίρεσις ! Κατά τόν μακαριστό π. Επιφάνιο Θεοδωρόπουλο , οι παλαιοημερολογίτες το 1924 , πλανήθηκαν σάν τούς ευσταθιανούς ,
οι οποίοι αναθεματίστηκαν ώς αιρετικοί από τήν έν Γάγγρα τοπική Σύνοδο , διότι ανήγαγαν είς όρους σωτηρίας θέματα άσχετα μέ τά δόγματα τής πίστεως !
   Τό ότι εμείς , τά 300.000.000 περίπου παγκοσμίως , είμαστε η μοναδική στρατευόμενη Ορθόδοξη Εκκλησία Τού Χριστού , αποδεικνύεται από τό Άγιον Φώς μέ τό οποίο Ο Θεός ανάβει τίς λαμπάδες τού Πατριάρχη Ιεροσολύμων κάθε χρόνο ! Οί βλάσφημοι Παλαιοημερολογίτες , ισχυρίζονται πώς ό Πατριάρχης Ιεροσολύμων είναι Αιρετικός , εφ΄ όσον βρίσκεται σέ εκκλησιαστική κοινωνία μέ τίς Εκκλησίες πού διόρθωσαν τό ημερολόγιο . Ο Θεός , κατ΄ αυτούς , άν καί μισεί τήν Αίρεση , ανάβει τίς λαμπάδες τού Πατριάρχη , διότι τό Πατριαρχείο Ιεροσολύμων διατηρεί τό παλαιό ημερολόγιο !!! Κατά τούς Παλαιοημερολάτρες δηλαδή , άν ό Πάπας ή ό Μονοφυσίτης Πατριάρχης , πού είναι αιρετικοί , μετατρέψουν τό ημερολόγιό τούς σέ παλαιό , Ο Θεός θά τούς δώσει τό Άγιον Φώς !!! Λοιπόν , είχε ή δέν είχε δίκιο ο μακαριστός π. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος πού τούς ονόμαζε αιρετικούς καί τούς έλεγχε , γιά τό ότι ανήγαγαν τό ημερολόγιο σέ δόγμα πίστεως ; Η εκκλησιαστική ιστορία , τήν οποία υποτίθεται πώς δέχονται οί Παλαιοημερολογίτες , αναφέρει , πώς 2 φορές προσπάθησαν οί αιρετικοί Μονοφυσίτες καί 1 φορά οί παναιρετικοί Παπικοί νά παρουν τό Άγιον Φώς , αλλά Ό Θεός πού μισεί τήν Αίρεση , δέν τούς τό έδωσε !!! Εξεδώθη μάλιστα καί Σουλτανικό διάταγμα ένεκα τών ανωτέρω συμβάντων , πού όριζε τά εξής :'' Ορθόδοξοι Πατριάρχες καί αντιπρόσωποί τών , μόνον , θά λαμβάνουν μέρος στήν Τελετή αφής τού Αγίου Φωτός ''! Συνεπώς κάθε Πάσχα , Ο Κύριος δείχνει σέ όλα τά έθνη , μέ αυτό τό Σημείο , τήν μοναδική Ορθόδοξη Κιβωτό τής σωτηρίας καί όχι τό μοναδικό σωστικό ημερολόγιο , όπως αμήχανα φλυαρούν οί βλάσφημοι παλαιοημερολογίτες , βλέποντας τίς Γαλαζόλευκες Αστραπές νά φωτίζουν τήν Εκκλησία μάς !!!
   Α
πόδειξη γιά τό ότι , η διόρθωση τού ημερολογίου δέν εμποδίζει τήν ενέργεια τών σημείων καί αποκαλύψεων Τού Θεού στήν Εκκλησία μάς , είναι τά ξερά κρίνα καί τά φιδάκια τής Παναγίας , πού ανθίζουν καί εμφανίζονται αντίστοιχα στήν κοίμησή τής , μέ τό διορθωμένο ημερολόγιο ! Επίσης , όλα τά θαυμαστά οράματα καί οί αποκαλύψεις τών νεοφανών Αγίων : Ραφαήλ , Νικολάου καί Ειρήνης , έγιναν μόνο σέ πιστά τέκνα τής Εκκλησίας μάς !!! Τό δέ , περίεργο εδώ είναι , πώς οί παλαιοημερολογίτες δέχονται όλα αυτά τά οράματα καί τίς υποδείξεις εκταφής τών Αγίων ώς αληθείς !!! Μά τότε , πώς Ο Πανάγαθος Θεός εξέλεξε εμάς γιά τήν φανέρωση 3 Αγίων Τού ; ! Άν ήταν όντως οί παλαιοημερολογίτες , η Εκκλησία Τού Χριστού , τότε οι αποκαλύψεις θά γίνονταν σέ κάποια από τίς αιρέσεις τούς ...
    Από τό 1924 μέχρι σήμερα, Ο Θεός δώρισε στήν Εκκλησία Τού , « νέφος », επίσημα ανακηρυχθέντων Αγίων καί πλήθος άλλων πού μέλλουν να ανακηρυχθούν . Αντιθέτως στούς Παλαιοημερολογίτες , ούτε έναν ! Όπως αφέθηκε ο οίκος τών Εβραίων έρημος, χωρίς Προφήτες , γιά πάνω από 2000 χρόνια , έτσι αφέθηκε καί ο οίκος τών παλαιοημερολογιτών , γιά έναν αιώνα σχεδόν , χωρίς Αγίους !!! Αντί όμως να ταπεινωθούν , μάχονται σχεδόν ( ! ; ) όλους τούς Αγίους τής Εκκλησίας μάς , από τό 1924 καί μετά !!! Λέω σχεδόν , επειδή διεκδικούν ορισμένους από τούς Αγίους μάς ( ! ), όπως : τόν Άγιο Σάββα έν Καλύμνω , τόν Άγιο Ιωάννη Μαξίμοβιτς , τόν Όσιο Ιωάννη τόν Ρουμάνο , εσχάτως δέ καί τόν γέροντα Βησσαρίων ! Ενώ άλλους τούς δέχονται , όπως τόν Άγιο Φιλούμενο Ιεροσολύμων , τόν Άγιο Λουκά Κριμαίας, τόν Όσιο Σιλουανό τόν Αθωνίτη κ.α. , επειδή τά Πατριαρχεία τούς ( τής Ρωσσίας , τών Ιεροσολύμων κ.λ.π. ) δέν έχουν διορθώσει τό ημερολόγιο !!! Όλοι όμως αυτοί οί Άγιοι Πατέρες , είχαν εκκλησιαστική κοινωνία μέ όλα τά Πατριαρχεία τής Εκκλησίας καί συνεπώς μέ όλους τούς οπαδούς τού Οικουμενισμού ! Μόνο οί Ρώσσοι τής Διασποράς επί Αγίου Ιωάννου Μαξίμοβιτς , είχαν διακόψει τήν κοινωνία μέ τό Πατριαρχείο τής Μόσχας , λόγω τού Εβριοκομμουνιστικού φασιστικού καθεστώτος . Όχι όμως καί μέ τήν υπόλοιπη Εκκλησία , όπως ψευδώς διαδίδουν οί Παλαιοημερολογίτες... !
      Η διακοπή τής εκκλησιαστικής κοινωνίας κατά τήν Ορθόδοξη διδασκαλία , επιτρέπεται μόνο γιά λόγους αιρέσεως . Καί επειδή είδαν , ότι η διόρθωση τού ημερολογίου ένεκα τής οποίας αποσχίστηκαν , δέν αποτελεί αίρεση , ομιλούν διαρκώς γιά τόν Οικουμενισμό πού ξεκίνησε δεκαετίες μετά τήν απόσχισή τούς ! Η Εκκλησία μάς όμως , πάντοτε ερευνά τά αίτια κατά τόν καιρό τού σχίσματος καί όχι μετά… .
     Οι παλαιοημερολογίτες , έψαξαν στήν πατρολογία καί βρήκαν ένα λάθος τού Οσίου Θεοδώρου τού Στουδίτου πού ταιριάζει μέ τήν βασική προτεσταντική τούς πλάνη, πού λέει πώς επιτρέπεται η διακοπή τής μνημόνευσης τού οικείου Επισκόπου καί τών μετ΄ αυτού κοινωνούντων ( άς είναι καί όλη η Εκκλησία !!! ) , άνευ λόγου πίστεως καί τό παρουσιάζουν ώς απαράβατο κανόνα ! Στήν Εκκλησία , υπήρξαν πολλές περιπτώσεις όπου ακόμη καί μεγάλοι Άγιοι έσφαλαν . Δέν επέμειναν όμως στά σφάλματά τούς .
    Ο Όσιος Θεόδωρος , μαζί μέ ένα μέρος Στουδιτών Μοναχών , είχαν διακόψει τήν Κοινωνία μέ τήν Εκκλησία γιά κάποιες ''οικονομίες'' πού έκαναν οί Άγιοι Πατριάρχες : Ταράσιος , Νικηφόρος καί Ιερός Μεθόδιος . Τά σχίσματα αυτά , τών Στουδιτών , τα κατέκριναν πολλοί Άγιοι Πατέρες τής εποχής !!! Οί ''Πατριαρχικοί Πίνακες'' τού Μ. Γεδεών ( σελ. 185 ) αναφέρουν : '' Ο Άγιος Μεθόδιος εξήνεγκεν Ανάθεμα κατά τών τού Στουδίου Μοναχών , τών από τής Εκκλησίας εαυτούς αποσχισάντων , διότι αντείχοντο τών κατά Ταρασίου καί Νικηφόρου κληθέντων καί γραφέντων... '' ! Ο μέγας Ομολογητής Θεοφάνης στήν ''Χρονογραφία'' τού, αναφέρει τήν απόσχιση τού Αγίου Θεοδώρου από τήν ''Αγία Εκκλησία '' καί τόν '' Αγιώτατο Πατριάρχη '' ! ( P. G. 108 σελ. 992Β ) . Ακόμη τά Στουδιτικά σχίσματα κατέκρινε καί ό Όσιος Ιωαννίκιος ( Οσίου Συμεών Μεταφραστού , P.G. 116 σελ. 85Α - 88Β ) καί οί Ιεροί : Μεθόδιος ( P. G. 99 σελ. 1853D ) καί Δοσίθεος ( Δωδεκάβιβλος τόμος ζ΄ κεφ. Δ΄ ) . Ο δέ Όσιος Δανιήλ ό Στυλίτης , καλούσε σέ μετάνοια τούς Μοναχούς τής εποχής τού , πού εχωρίζοντο από τήν Εκκλησία άνευ λόγων Πίστεως, λέγοντας :''Ούκ ακινδύνως εαυτούς Χωρίζομεν τής Αγίας ημών Μητρός'' ! ( Les saints Stylites... σελ. 85 ). Βέβαια , ο Όσιος Θεόδωρος είναι μέγας ομολογητής καί αποτελεί πρότυπο , ένεκα τών ηρωικών αγώνων τού έναντι τής εικονομαχικής αιρέσεως .
    Η αιτία της κατακρίσεώς τους ήταν ότι δεν υπήρχε ζήτημα πίστεως, αλλά απόκλιση από τούς ιερούς κανόνες . Βεβαίως ο άγιος Θεόδωρος είναι μέγας ομολογητής και αποτελεί πρότυπο ένεκα των ηρωικών αγώνων του έναντι της εικονομαχικής αιρέσεως. Μόνο τα προσωρινά σχίσματά του για τις ανωτέρω οικονομίες δέν μπορεί να αποτελέσουν κανόνα για την Εκκλησία. Είναι κρίμα , ένα σφάλμα ενός τόσο μεγάλου ευεργέτου τής Εκκλησίας , γιά τό οποίο ο ίδιος ματανόησε , νά γίνεται αφορμή απωλείας ψυχών . Η θλίψις τού Οσίου γι´αυτό είναι σίγουρα πολύ μεγάλη .
   Οι παλαιοημερολογίτες , παρουσιάζουν τα , καταδικασμένα , αυτά σχίσματα , ώς αναγκαία αντίδραση ορθοδόξου ομολογίας !!! Ο ιε΄ κανών της Α΄ και Β΄ συνόδου , όμως , δεν δικαιολογεί αποτείχιση από ολόκληρη την Εκκλησία , όπως , προτεσταντικώ τώ τρόπω , έκαναν αυτοί , αλλά μόνον από όσους κηρύττουν κατεγνωσμένη αρεση . Αποκαλούν μάλιστα "Μοιχειανούς" τούς αντιπάλους του Oσίου Θεοδώρου , όπως δηλαδή και αυτός για λίγο διάστημα τούς ωνόμαζε και αποκρύπτουν τα ονόματά τους, ή δεν τούς αποκαλούν αγίους! Πρόκειται για τούς αγίους και ομολογητές Νικηφόρο Κωνσταντινουπόλεως, Μιχαήλ Συννάδων, Ευθύμιο Σάρδεων, Αιμιλιανό Κυζίκου, Θεοφύλακτο Νικομηδείας και άλλους μεγάλους Πατέρες.
     Εκτός από τήν περίπτωση τού Οσίου Θεοδώρου , οι παλαιοημερολογίτες διαπράττουν καί άλλες παραποιήσεις τής εκκλησιαστικής ιστορίας , όπως τού Αγίου Μαξίμου μέ τούς μονοθελητές , τού αιρετικού Νεστορίου , τού Αγίου Γρηγορίου μέ τούς αρειανούς κ.α. , γιά τίς οποίες παραπέμπω κάθε καλοπροαίρετο μελετητή στά άριστα βιβλία τού ( πρώην παλαιοημερολογίτου ) Αρχιμανδρίτου Βασιλείου Παπαδάκη : '' Οι εκκλησιολογικές κακοδοξίες τού παλαιοημερολογιτισμού '' καί '' αντιπατερική η στάση τού ζηλωτικού παλαιοημερολογιτισμού '' .
   Ώς αποκομμένοι από τό Σώμα Τού Κυρίου ημών Ιησού Χριστού σάν όλους τούς αιρετικούς , οί παλαιοημερολογίτες έχουν υιοθετήσει , τουλάχιστον τέσσερεις αιρέσεις ! Δύο γιά τό ζήτημα τού σχίσματος καί δύο γιά τό ζήτημα τής αιρέσεως . Εδώ , είναι ανάγκη νά τονιστεί πώς σχεδόν όλες οί παλαιοημερολογίτικες αιρέσεις , διαφέρουν μεταξύ τούς στήν εκκλησιολογία , μέ άλλα λόγια στήν πίστη , εκτός βέβαια από τήν βασική , ευσταθιανική τούς αίρεση .
Η πρώτη αίρεσή τούς πού αφορά τό ζήτημα τού σχίσματος , είναι η , περί αποκοπής έκ τού σώματος τής Εκκλησίας άνευ λόγων πίστεως πού προανέφερα , μέ τήν οποία προσαρμόζουν τήν εξουσία τής Ιεράς Συνόδου σέ αναρχικά , προτεσταντικά πλαίσια , γιά νά δικαιολογήσουν ορισμένα από τά , άνευ λόγων πίστεως , εσωτερικά τούς σχίσματα καί η δεύτερη αίρεσή τούς περί τού σχίσματος , είναι αυτή πού λέει πώς , εώς ότου συνέλθει Πανορθόδοξος Σύνοδος πού θά αποφανθεί γιά τά σχίσματά τούς , ένεκεν τής διορθώσεως τού ημερολογίου , όλες οι φατριές τούς τελούν έγκυρα μυστήρια ( προτεσταντικη θεωρια και αυτη , των φλωριναιων κυριως ) !
   Η δέ , δεύτερη κακοδοξία τούς περί τού σχίσματος , είναι αυτή πού λέει πώς , έως ότου συνέλθει πανορθόδοξος Σύνοδος πού θά αποφανθεί γιά τά σχίσματά τούς , ένεκεν τής διορθώσεως τού ημερολογίου , όλες οι φατριές τούς τελούν έγκυρα μυστήρια ( προτεσταντική θεωρία καί αυτή ) ! Έτσι , προσαρμόζουν τήν εξουσία τής Ιεράς Συνόδου σέ απολυταρχικά παπικά πλαίσια , διδάσκοντας πώς , γιά νά λογιστεί ώς σχίσμα ένα τμήμα πού μόνο τού απέκοψε τόν εαυτό τού από τό Σώμα Τού Χριστού , θά πρέπει απαραιτήτως νά αναθεματιστεί από Σύνοδο καί μάλιστα πανορθόδοξο !
   Η τρίτη κακοδοξία τούς πού αφορά τό ζήτημα τής αιρέσεως λέει , πώς μόλις κάποιος Πατριάρχης ή Επίσκοπος αποκτήσει αιρετικό φρόνημα , τότε παύει αυτομάτως νά τελεί έγκυρα μυστήρια ( τήν πλάνη αυτή τήν κήρυξε αμετανόητα πρώτος ο Ματθαίος Καρπαθάκης , ενώ ο πρ. Φλωρίνης Χρυσόστομος Καβουρίδης τήν κήρυξε τό 1935 , μετά τήν αρνήθηκε καί αφού πέθανε ο Ματθαίος τό 1950 τήν επανακήρυξε χωρίς ποτέ νά τήν ανακαλέσει ) . Έτσι προσαρμόζουν τήν εξουσία τής Ιεράς Συνόδου σέ προτεσταντικά πλαίσια , μιάς καί κατ´ αυτούς καθαιρείται αοράτως καί αυτομάτως , ο υπόδικος στήν Σύνοδο , Πατριάρχης ή Επίσκοπος πού παρέβη τούς Ιερούς κανόνες , χωρίς τήν επέμβαση τής Ιεράς Συνόδου !!!
   Τέλος , η τέταρτη κακοδοξία τούς περί τής αιρέσεως , είναι αυτή πού λέει πώς μολύνονται όλοι όσοι έχουν εκκλησιαστική κοινωνία μέ τούς Πατριάρχες καί Επισκόπους , πού συμπροσεύχονται μέ αιρετικούς καί αλλοθρήσκους ή υιοθετούν κάποιο αιρετικό φρόνημα ( ωσάν νά ήταν αυτοί... πάπες ! ) . Τοιουτοτρόπως , προσαρμόζουν τήν εξουσία τών επισκόπων σέ παπικά ολοκληρωτικά πλαίσια , αφού διδασκούν πώς μεταδίδεται μολυσμός στό υπόλοιπο σώμα , από τίς παραβάσεις τούς έναντι τών ιερών κανόνων κ.λ.π. , λές καί η Εκκλησία είναι σώμα τού Επισκόπου καί όχι Τού Χριστού ! Άν ήταν έτσι , τότε θά μεταδίδετο μολυσμός στό σώμα Τού Χριστού καί από τίς υπόλοιπες αμαρτίες τούς ! Μέ λίγα λόγια , πρόκειται γιά μιά ολοκληρωτική διαστρέβλωση τών Ιερών Κανόνων τής Εκκλησίας μάς καί μάλιστα απ´ αυτούς , πού κρατούν ώς σημαία τό : '' στήκετε καί κρατείτε τάς παραδόσεις '' τού Αγίου Αποστόλου Παύλου !!!
   Τί σκότος !!! Αυτές οι , μοναδικές σέ σύγχιση αιρέσεις , οδηγούν τούς υποστηρικτές τούς σέ βέβαιο προτεσταντισμό ! Αυτές οι πλάνες είναι , πού δημιούργησαν τό χάος τής παλαιοημερολογίτικης αναρχίας , εφόσον έχουν προσαρμόσει μέ αυτές , τήν εξουσία τής Ιεράς Συνόδου καί τών υπόλοιπων Επισκόπων , στά ακατάστατα μέτρα τούς !
Η Ορθόδοξος Χριστιανική καί πατερική διδασκαλεία όμως , γιά τά θεμελιώδη ζητήματα τού σχίσματος καί τής αιρέσεως , είναι εντελώς διαφορετική . Απαντώ κατ´ αντιστοιχία :
   Περί τής πρώτης αιρέσεώς τούς πού αφορά τό ζήτημα τού σχίσματος καί περί τής διακοπής τού μνημοσύνου ( αποτείχιση ) . Η Α΄ καί Β΄ Σύνοδος ( Πρωτοδευτέρα ) επί Μεγάλου Φωτίου , μέ σκοπό νά ερμηνεύσει τόν λα΄ Αποστολικό κανόνα πού παρερμήνευαν οι Στουδίτες μοναχοί ( καί οι σημερινοί παλαιοημερολογίτες ) καί νά αποτρέψει νεώτερα σχίσματα , θέσπισε τόν σπουδαίο ιε΄ κανόνα . Σύμφωνα μέ τόν κανόνα αυτόν , η διακοπή τού μνημοσύνου τού οικείου Επισκόπου ( όχι καί τής υπόλοιπης Εκκλησίας ) επιτρέπεται ( δέν επιβάλλεται ) μόνο γιά λόγους πίστεως ( γιά αιρετική διδασκαλία ) . Αίρεση είναι : '' τό έν τινί παρεκλίναι τών κειμένων ημίν δογμάτων , περί τής ορθής πίστεως '' ( Αγίου Συμεών , κατήχηση λβ΄ ) .
   Συνεπώς , κατά τόν ιε΄ κανόνα τής α΄ καί β΄ συνόδου , η απόσχισις τών παλαιοημερολογιτών ήταν , είναι καί θά είναι παράνομη . Απαντούμε στή δεύτερη αίρεση τούς περί τού σχίσματος . οποιοσδήποτε καί γιά οποιονδήποτε λόγο , αποτολμήσει νά διακόψει τήν κοινωνία , μέ όλη τήν εκκλησία , λογίζεται παρευθύς ώς έν ενεργεία καθηρημένος καί αφορισμένος , χωρίς τη χρεία καταδικής τού υπό τής Ιεράς Συνόδου καί αυτό διότι είναι αδύνατον , κατά τόν λόγο Τού Κυρίου μάς , νά πλανηθεί η Εκκλησία ώς σύνολο . Η Ιερά Σύνοδος , δικάζει μόνο θέματα εντός τής Εκκλησίας ή περιπτώσεις επιστροφής εκτός τής Εκκλησίας πλανεμένων σ´ αυτήν . Όταν η Σύνοδος συνέρχεται επί τό αυτό καί αναθεματίζει τούς σχισματικούς , αυτό δέν τό κάνει γιά νά τούς χωρίσει από τόν Θεό επειδή παρέμειναν αμετανόητοι , όπως κάνει μέ τούς εντός Εκκλησίας αιρετικούς , αλλά τό κάνει γιά νά κυρήξει , τόν από καιρό χωρισμό τούς από τήν Εκκλησία . Στό σημείο αυτό είναι ανάγκη νά διευκρινιστεί πώς , άν γίνει πλήρης ένωσις μέ αιρετικούς είμαστε υποχρεωμένοι νά διακόψουμε τήν εκκλησιαστική κοινωνία μόνο μέ τούς ενωμένους , ώς αποσχισθέντες έκ τής Εκκλησίας , ενώ άν κηρυχθεί συνοδικώς αίρεση κατεγνωσμένη υπό τών πατέρων , δικαιούμεθα ( δέν υποχρεούμεθα ) νά διακόψουμε τήν κοινωνία μόνο μέ όσους κηρύττουν τήν αίρεση αυτή , αναμένοντας τήν απόφαση πανορθοδόξου ή άλλης τοπικής Συνόδου , ώς τήν μόνη ικανή νά αναθεματίσει τούς συμμετασχόντες στήν αιρετική συνοδό καί τούς συμφωνούντες μέ αυτήν .
Περί τής τρίτης κακοδοξίας τούς περί τής αιρέσεως . Καθ´ όλο τό χρονικό διάστημα πού ένας υπόδικος Πατριάρχης , Επίσκοπος ή Ιερέας , είναι ενωμένος μέ τό Σώμα Τού Χριστού , όσο αμαρτωλός καί πλανεμένος κί άν είναι , λογίζεται ώς άρρωστο μέλος τού Σώματος καί τελεί εγκυρότατα μυστήρια εώς ότου καθαιρεθεί από τήν αρμόδια Ιερά Σύνοδο . Όταν αυτό συμβεί , τότε καί μόνο , παύει νά ενεργεί καί η χάρις στά μυστήρια πού τελεί . Η αόρατη τέλεση μυστηρίων καί κατ΄ επέκταση αφορισμών καί καθαιρέσεων , είναι καθαρά πίστη τών προτεσταντών !
   Τέλος , περί τής τέταρτης κακοδοξίας τούς περί τής αιρέσεως . Στήν Ορθόδοξη Χριστιανική Εκκλησία δέν υπάρχουν πάπες... όπως θέλουν νά νομίζουν οι παλαιοημερολογίτες . Οι παραβάτες τών Ιερών Κανόνων , μολύνουν καί ενοχοποιούν ενώπιον Τού Χριστού , μόνο τόν εαυτό τούς . Τό υπόλοιπο Σώμα , δύναται μέν νά σκανδαλιστεί ή ακόμα καί νά πλανηθεί , δέν φέρει όμως απολύτως καμία ευθύνη ενώπιον Τού Θεού γιά τίς κανονικές παραβάσεις τών ποιμένων τού , ούτε μολύνεται απ´ αυτές , όπως μέ πανουργία προπαγανδίζουν οι παλαιοημερολογίτες προσπαθόντας νά τρομοκρατήσουν τούς Χριστιανούς καί νά τούς στείλουν στήν απώλεια . '' Αὕτη ἡ πίστις τῶν Ἀποστόλων, αὕτη ἡ πίστις τῶν Πατέρων, αὕτη ἡ πίστις τῶν Ὀρθοδόξων, αὕτη ἡ πίστις τὴν Οἰκουμένην ἐστήριξεν. '' ( Συνοδικό Ζ΄ Οικουμενικής Συνόδου ) .
     Επειδή όσο περισσότερες συμπροσευχές γίνονται μέ τούς αιρετικούς , τόσο πιό επικίνδυνοι γίνονται καί οί παλαιοημερολογίτες , πού σάν λύκοι καιροφυλακτούν , νά τίς παρουσιασούν ισοπεδωτικά στά περιοδικά τούς καί νά εποφεληθούν έκ τού γενόμενου σκανδαλισμού , γι´ αυτό χρειάζεται πολύ μεγάλη προσοχή καί στίς διάφορες εκφράσεις καί χαρακτηρισμούς πού χρησιμοποιούνται ακομή καί από ανθρώπους τής Εκκλησίας μάς , ενώ προέρχονται απ´ αυτούς καί είναι εντελώς απαράδεκτο γιά εμάς , νά τίς χρησιμοποιούμε ! Φράσεις όπως : '' ο τάδε είναι μέ τό νέο , είναι νεοημερολογίτης , η κρατούσα Εκκλησία έκανε αυτό , τό άλλο κ.λ.π. . Όσο καί άν αυτοί επιμένουν στήν προπαγάνδα , εμείς θά πρέπει νά στέκουμε '' εδραίοι καί αμετακίνητοι '' , ομολογόντας πάντοτε μέ θάρρος τήν πίστη μάς λέγοντας : '' εσείς μπορείτε άν θέλετε νά αυτοαποκαλείστε παλαιοημερολογιτες , όμως εγώ είμαι Ορθόδοξος Χριστιανός '' , '' εσείς μπορείτε νά λέτε , « ακολουθώ τό παλαιό », εγώ όμως ακολουθώ Τόν Χριστόν . Εσείς μπορείτε νά λέτε , « είμαι μέ τόν Χρυσόστομο , τόν Ματθαίο κ.λ.π. », όπως έκαναν οί πλανεμένοι όλων τών εποχών , εγώ όμως είμαι μέ Τόν Χριστόν !
     Μεγάλη προσοχή χρειάζεται επίσης καί στά διάφορα βιβλία πού κυκλοφορούν ανεμπόδιστα σέ πολλά βιβλιοπωλεία τής Εκκλησίας μάς , τά οποία περιγράφουν τούς βίους διάφορων πλανεμένων παλαιοημερολογιτών όπως , ο Ιερώνυμος τής Αίγινας , η Ταρσώ η σαλή τής ματθαιικής αιρέσεως , ο Χρύσανθος ο Αγιαννανίτης κ.λ.π. , καθώς καί τά βιβλία του παλαιοημερολογίτου Αθανασίου Σακαρέλλου , ο οποίος προπαγανδίζει ψευδέστατα πώς , δήθεν , έχει ενωθεί η αγιοτάτη Εκκλησία μάς μέ τό κράτος τού πάπα ! Τέλος , προσοχή σέ όσους έκ τής Εκκλησίας μάς , υποστηρίζουν τήν σχισματική ψευτο μονή τού Εσφιγμένου ή άλλους παλαιοημερολογίτες !
     Όσο γιά τήν πολυσυζητημένη μονή τού Εσφιγμένου , αυτή μέχρι τό 1972 ήταν ενωμένη μέ όλες τίς Εκκλησίες πού διόρθωσαν τό ημερολόγιο !!! Τότε , μαζί μέ πολλές Ιερές Μονές τού Αγίου Όρους , διέκοψε τό μνημόσυνο τού Πατριάρχη Αθηναγόρα λόγω τής « άρσης » τών αναθεμάτων ( 1965 ) κατά τών παπικών , ώς ένδειξη διαμαρτυρίας . Οί υπόλοιπες Ιερές Μονές , αφού είδαν ότι ουδεμία ένωσις επραγματοποιήθη αλλά καί ότι δέν εκηρύχθη συνοδικώς τό δόγμα τού Οικουμενισμού ώς πιστευταίαν διδασκαλία τής Εκκλησίας , επανέφεραν τό μνημόσυνο χωρίς νά πάψουν νά φυλάνε θερμοπύλες . Η ψευτο μονή τού Εσφιγμένου όμως , έσπευσε νά ενωθεί μέ τούς , επί 50 έτη ( τότε ) εκτός Εκκλησίας παλαιοημερολογίτες τού αυξεντιανού σχισματος ( νύν Καλλινίκου Σαραντόπουλου ) καί διέκοψε κάθε σχέση μέ τήν παγκόσμια Εκκλησία Τού Κυρίου ημών Ιησού Χριστού !!!
   Σήμερα οι , μαϊμού εσφιγμενίτες έφθασαν στό σημείο νά « μυρώνουν » καί νά « βαπτίζουν » βαπτισμένους Ορθοδόξους Χριστιανούς σάν γνήσιοι παλαιοημερολογίτες !!!!! Γενικώς , οι παλαιοημερολογίτες « μυρώνουν » τούς , έκ τής Εκκλησίας Τού Χριστού προσερχομένους στίς φατριές τούς , διότι δέν παραδέχονται τήν ενέργεια τής Θείας Χάριτος στά αγιότατα Μυστήρια τής Εκκλησίας μάς καί « βαπτίζουν » διότι όπως ισχυρίζονται , δέν βυθίστηκε ολόκληρο τό σώμα τού βαπτιζομένου στά Άγια Ύδατα !
Μέ τό « μύρωμα » δέν θά ασχοληθούμε διότι , εφόσον βλασφημούν Τό Άγιον Πνεύμα , αρνούμενοι τήν ενέργειά Τού εντός τών μυστηρίων τής ταμιούχου Εκκλησίας μάς , επόμενο είναι καί νά « χρίουν » τά θύματά τούς γιά νά « χαριτωθεί » ( νά μαγαριστεί μάλλον ) ο « άμυρος » Θείας Χάριτος ( κατά τήν πλάνη τούς ) τύπος τού Βαπτίσματός τούς . Θά ασχοληθούμε μόνο μέ τό γεγονός ότι επαναλαμβάνουν τόν τύπο τού Βαπτίσματος , διότι αυτή τούς η ασέβεια δέν είναι σύμφωνη ούτε μέ αυτήν τήν πλάνη τούς !!!
   Ό Άγιος Νικόδημος , ο μέγας αυτός ερμηνευτής τών Ιερών Κανόνων , στήν ερμηνεία τού Ν´ Αποστολικού Κανώνος ( βλ. Ιερόν Πηδάλιον σελ. 65 ) νουθετεί τούς Ιερείς νά μήν χρησιμοποιούν διάφορες λεκάνες καί σκαφίδια , όπου μέρος τί μόνον τών ποδών βρέχεται , αλλά καί αυτά πολλάκις ανατρέπονται , μέ φρικτό αποτέλεσμα νά χύνονται τά Άγια Ύδατα , αλλά νά έχουν κολυμβήθρες βαθειές , πού νά χωρούν ολόκληρο τό σώμα τού βαπτιζομένου .
   Παρ´ όλο λοιπόν πού ομιλεί ο Άγιος γιά Βάπτισμα μέ βρέξιμο μόνο τών ποδών , δέν συνιστά τήν επανάληψή τού ! Δόξα τώ Θεώ , πού μάς χάρισε αυτόν τόν μέγα φωστήρα , μέ τίς ερμηνείες τού οποίου , αποστομώνουμε καί καταισχύνουμε τούς ανίερους καί βλάσφημους παλαιοημερολογίτες , οί οποίοι ωσάν άλλοι ψευδομάρτυρες τού Ιεχωβά , απομονώνουν επιλεκτικά ξεκομμένες φράσεις τών Ιερών Κανόνων καί τίς διαστρεβλώνουν γιά νά στηρίξουν τήν αλλόκοτη εκκλησιολογία τούς !
    Οί παλαιοημερολογίτες , από τό 1924 μέχρι σήμερα έχουν σχιστεί σέ 12 περίπου, νέα σχίσματα καί πλήθος ανεξάρτητων , τά οποία αλληλοαναθεματίζονται  ώς : Εικονομάχοι , Σχισματικοί , Αιρετικοί , Μοιχεπιβάτες , γυμνοί από τήν Θεία Χάρη , Ανάξιοι Σωτηρίας κ.λ.π. ! Αποκρύπτουν δέ , επιμελώς από τά θύματά τούς ορισμένες πολύ σημαντικές ιστορικές αλήθειες, οί οποίες ξεσκεπάζουν τό ασυνεπές καί υποκριτικό τούς πρόσωπο .
   Όταν π.χ. , λόγω Θείας εγκαταλείψεως, η αίρεση τών Χρυσοστομικών Φλωριναίων έμεινε γιά μία πενταετία , περίπου χωρίς Επίσκοπο ( 1955 - 1960 !!! ) , κατέφυγε στήν Σύνοδο τών Ρώσσων τής Διασποράς .
η οποία έν τώ μεταξύ , ήταν ενωμένη μέ όλα τά Πατριαρχεία πλήν τής Μόσχας !!!
Τελικά , « χειροτονήθηκε » , ( δυστυχώς γιά τούς Ρώσσους ) , ό « αρχιμανδρίτης » Ακάκιος Παππάς από 2 Επισκόπους στήν Αμερική καί ερήμην τού προέδρου τούς , Μητροπολίτου Φιλαρέτου , ενώ οί Ιεροί κανόνες ορίζουν τήν χειροτονία Επισκόπου νά γίνεται τουλάχιστον από 3 Επισκόπους ( εκτός εξαιρετικής δυσκολίας . βλ. δ΄ τής Α΄ Οικ. Συν. & ιγ΄ τής έν Καρθαγένη ) , μέ τήν σύμψηφο γνώμη τών υπολοίπων Επισκόπων καί εντός τών ορίων ( στήν Ελλάδα έν προκειμένω . βλ. η΄ τής Γ΄ Οικ. & λε΄ Αποστολ. Κανόνα ) . Συνεπώς , κατά τούς Ιερούς Κανόνες , τούς οποίους δήθεν τηρούν οί Παλαιοημερολογίτες , ή « χειροτονία » είναι άκυρη ! Οί « χειροτονήσαντες » τόν Ακάκιο Παππά ήταν : Ό Επίσκοπος Σικάγου Σεραφείμ καί ό Επίσκοπος Ντιτρόιτ Θεόφιλος , ό οποίος αργότερα αρνήθηκε τή συμμετοχή τού στήν « χειροτονία » καί μάλιστα διατηρούσε τό διορθωμένο ημερολόγιο στήν Επισκοπή τού !!!
    Οί Ματθαιικοί « επίσκοποι » απ΄ τήν άλλη είναι όλοι « χειροτονημένοι » από 1 ( τόν Ματθαίο ! ) πού καί αυτός ήταν « χειροτονημένος » εκτός Εκκλησίας !!! Όταν κατέφυγαν καί αυτοί στήν Σύνοδο τών Ρώσσων τής Διασποράς τό 1971 ( όχι γιά « χειροτονίες » εννοείται... ) γιά νά αναγνωρισθούν τρόπον τινά , οί Ρώσσοι τούς « χειροτόνησαν » ώς σχισματικούς μέ προβληματικές « χειροτονίες » ( βλ. Δήλωση Ρώσσου Επισκόπου Λαύρου καί Επιστολή Θεοδωρήτου Μαύρου πρός Ματθαιικό Ευγένιο Τόμπρο . Ό Θεοδώρητος υπήρξε « ΓΟΧ » Χρυσοστομικός μέν, ακέφαλος όμως, οπότε έλεγχε χωρίς φόβο τίς υποκριτικές συμπεριφορές τών διαφόρων Παλαιοημερολογίτικων αιρέσεων ) !
     Αντικρίζοντας οι φύλακες τ
ης Εκκλησίας μάς τά παλαιοημερολογίτικα έκτροπα , καθίστανται ιδιαίτερα επιφυλακτικοί στήν διακοπή τού μνημοσύνου . Πολλοί μάλιστα απ΄ αυτούς , είναι διατεθημένοι νά εξαντλήσουν κάθε όριο πατερικά τεκμηριωμένης οικονομίας , περιμένοντας τήν κατάλληλη στιγμή γιά συντονισμένες καί αποτελεσματικές αντιδράσεις , σάν αυτή τών Χριστουγέννων τού 2006 π.χ. μέ τίς 2 αγιορείτικες επιστολές καί τό '' εν συνειδήσει '' ομολογιακό τεύχος τών Μετεώρων . Αλλά καί όταν αυτό τό όριο εξαντληθεί , δέν υπάρχει περίπτωση νά προσχωρήσουν σέ κάποιο απ΄ τά παλαιοημερολογίτικα σχίσματα , διότι έτσι θά πάψουν νά ομοιάζουν μέ τούς ( όντως ) ομολογητές πατέρες όλων τών εποχών , τούς οποίους έχουν ώς πρότυπα . Οί Άγιοι Κολλυβάδες χάριν παραδείγματος , σέ αντίθεση μέ τούς Προτεσταντίζοντες « ΓΟΧ », δέν είχαν διακόψει τήν εκκλησιαστική κοινωνία μέ τούς λατινόφρονες τής εποχής τούς ! Μάλιστα ανεχόταν πολύ χειρότερες παραβάσεις Ιερών Κανόνων, απ΄ αυτές πού διαπράττουν οί σημερινοί οπαδοί τού Οικουμενισμού ! Πλήθος μαρτυριών αναφέρουν ότι « κοινωνούσαν » οί Ορθόδοξοι απ΄ τούς Παπικούς καί τό αντίστροφο ! Αναφέρουν επίσης : Ολοκληρωμένα συλλείτουργα ( ενώ σήμερα γίνονται μόνο ατελή ) , μνημόνευση καί αναγνώριση Λατίνων « Επισκόπων » , μικτά μυστήρια , « κηδείες » αιρετικών , σπουδές σέ σχολές αιρετικών , χορηγήσεις αδείας « εξομολογήσεως » καί « διδασκαλίας » στούς Παπικούς Καπουτσίνους ( !!! ) , περιπτώσεις Μητροπολιτών καί Μοναχών πού εξομολογούντο σέ Λατίνους ( !!! ) κ. α. ( βλ. Ευαγγελική σάλπιγξ , 1867 σελ. 327 ) . Αλλά καί όταν αποφάσισαν σοφότατα νά διακόψουν τήν εκκλησιαστική κοινωνία ( στίς πλήρεις ενώσεις μέ τούς Παπικούς : 1274 & 1439 ) , δέν προσχώρησαν στούς σχισματικούς Αρσενιάτες !
     Εκτός από τά ανωτέρω , κάθε παλαιοημερολογίτης πρέπει νά συνειδητοποιήσει , το ότι το 1 απο τα 12 σχίσματα στό οποίο ανοίκει , πιστεύει ότι αποτελεί τήν μοναδική Εκκλησία Τού Χριστού στήν Γή !!! Πολλοί καλοπροαίρετοι , μετά από ταπεινή προσευχή καί βαθειά μελέτη , μετανοούν καί επιστρέφουν στήν Εκκλησία . Εσχάτως επανήλθε τό 1 από τά 2 σχίσματα τών Ρώσων τής διασποράς !!! ( τό 1983 περίπου αποσχίστηκαν καί αυτοί από τήν Εκκλησία καί μεταξύ τούς αργότερα ) . Επέστρεψαν επίσης καί οι << επίσκοποι >> : Παΐσιος καί Βικέντιος τής αιρέσεως τού Καλλινίκου Σαραντόπουλου , οι οποίοι χειροτονήθηκαν αληθινοί Επίσκοποι τής μεγάλης Τού Χριστού Εκκλησίας .
     Ευχόμεθα καί πλήθος πλανεμένων συνανθρώπων μάς , νά μάθουν νά διακρίνουν τήν διαφορά μεταξύ τής πλήρους ενώσεως μέ τούς αιρετικούς καί τής απλής παραβάσεως ιερών κανόνων ( συμπροσευχές κ.λ.π. ) από μεμονωμένα μέλη τής Εκκλησίας καί νά ενωθούν μετανοημένοι μέ τήν μία αγία Καθολική καί Αποστολική Εκκλησία , εκτός τής οποίας δέν υπάρχει σωτηρία .




Μελέτη - Στέφάνος Μεσεδάκης - πρώην « ΓΟΧ » .












Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...